تبیین و بررسی عصمت پیامبران(علیهم السلام) در پرتو آیات ویژه هدایت

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانش پژوه سطح چهار

2 استاد حوزه

چکیده

به آیات هدایت ویژه پیامبران(علیهم السلام)  بر عصمت آنان استدلال شده است. این آیات دو دسته‎اند؛ دسته اول مربوط به هدایت همه یا تعدادی از پیامبران(علیهم السلام)  است، مانند آیات 84- 90 سوره انعام، 58 – 59 سوره مریم و 20- 21 سوره یس. دسته دوم مربوط به پیامبری خاص می‌باشد، مانند آیات 120- 121 سوره نحل، 114 و 118 سوره صافات و آیه دوم سوره فتح. در این نوشتار با بهره‏گیری از روش تبیین و تحلیل، چگونگی دلالت آیات بر عصمت پیامبران و قلمرو دلالت آنها بررسی شده و به اشکالاتی که در این باره مطرح گردیده، پاسخ داده شده است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Explaining and examining the infallibility of the prophets (PBUH) in the light of special verses of guidance

نویسندگان [English]

  • Seyed Morteza Mousavi 1
  • Ahmad Shojaei 2
1 دانش پژوه سطح چهار
2 استاد حوزه
چکیده [English]

The verses of special guidance of the prophets (PBUH) on their infallibility have been argued. These verses are of two categories; The first category is related to the guidance of all or some of the prophets (PBUH), such as verses 84-90 of Surah An'am, 58-59 of Surah Maryam and 20-20 of Surah Yasin. And the second category is related to a special prophet, such as verses 120-121 of Surah An-Nahl, 114 and 118 of Surah Safat and the second verse of Surah Fatah. In this article, using the method of explanation and analysis, how the verses imply the infallibility of the prophets and the realm of their meaning have been studied and the problems that have been raised in this regard have been answered.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Infallibility
  • Prophets
  • Special Guidance
  • Delivery Guidance
  • Show the way
  1. ابن فارس، ابوالحسین، (1418)، معجم مقاییس اللغة، بیروت، دارالفکر.
  2. ابن منظور، (1414)، لسان العرب، چاپ 3، بیروت، دارالفکر.
  3. حسینى تهرانى، سید محمد حسین، (1426)، امام شناسى، چاپ 3، مشهد، نشرعلامه طباطبایی.
  4. خویى، ابوالقاسم، (1430)، البیان فى تفسیر القرآن، ایران-قم، موسسة احیاء آثار الامام الخوئی.
  5. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، (1412)، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت، دار الشامیة.
  6. ربانی گلپایگانی، علی، (1382)، ایضاح المراد فی شرح کشف المراد، قم، انتشارات مرکز مدیریت.
  7. ____________ (1391)، وحی شناسی، قم، رائد.
  8. سبحانى تبریزى، جعفر، (1421)، مفاهیم القرآن، چاپ 4، قم، مؤسسة الإمام الصادق%.
  9. صدرالدین شیرازی، محمدبن ابراهیم، (1361)، تفسیر القرآن الکریم، چاپ 2، قم، بیدار.
  10. طباطبایى، محمدحسین، (1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ 2، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
  11. طبرسى، فضل بن حسن، (1372)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ 3، تهران، ناصر خسرو.
  12. طوسى، محمد بن حسن، (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
  13. فاضل مقداد، (1405)، إرشاد الطالبین إلى نهج المسترشدین، قم، انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشی).
  14. فخر رازی، محمد بن عمر، (1420)، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، چاپ 3، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
  15. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، (1415)، تفسیر الصافی، چاپ 2، تهران، مکتبة الصدر.
  16. کلینی، محمد بن یعقوب، (1407)، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، چاپ 4، تهران، دار الکتب الإسلامیة.
  17. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، (1403)، بحار الأنوار، چاپ 2، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
  18. مکارم شیرازى، ناصر، (1371)، تفسیر نمونه، چاپ 10، تهران، دار الکتب الإسلامیة.