TY - JOUR ID - 113877 TI - تلقی هانری کُربَن از تفکر شیعی در باب امامت و مهدویت JO - فصلنامه کلام اسلامی JA - JIT LA - fa SN - 2322-4592 AU - طالب پور, اکبر AU - خوشکلام, نرگس AD - دانشیار AD - پژوهشگر Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 28 IS - 111 SP - 89 EP - 110 KW - هانری کُربَن KW - دازاین KW - پدیدارشناسی KW - هرمنوتیک KW - تشیع KW - امامت DO - N2 - هانری کُربَن برجسته‌ترین مفسر غربی حکمت معنوی و فلسفه اسلامی بود که به سبب آشنایی با علامه طباطبایی به حقایق قابل توجهی در مکتب تشیع دست یافت. وی با نگاه پدیدارشناسانه به بررسی مؤلفه‌ها و عناصر بنیادین شیعه و حکمت معنوی پرداخت و تشخیص داد که مسأله امامت و مهدویت، بنیاد اصلی مذهب شیعه است. او معتقد بود نمی‌توان برای تشیع، عرفان و حکمت معنوی ارزش قائل شد، و در عین حال، مسئله امامت و ولایت امام را که سر انجام به امام زمان. ختم می‌گردد، نادیده گرفت، وی فلسفه غیبت و ظهور امام زمان. را در شایستگی و ناشایستگی افراد و معرفت آنها می‌دانست. در این مقاله با بررسی آثار هانری کُربَن، با استفاده از روش تحلیل محتوا نظرات وی درباره فلسفه شیعی و مهدویت مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی پدیدار شناختی آثار هانری کُربَن با استفاده از روش تحلیل محتوا نشان داد؛ در نزد وی تنها دین بر حق دین اسلام است و در میان مذاهب اسلامی تنها تشیع می‌تواند به عنوان نسخه نهایی و مذهب جهانی مورد پذیرش عام قرار گیرد، چون تنها در سایه آموزه‌های حقیقی تشیع می‌توان ارتباط میان جهان آخرت و دنیا را حفظ کرد، چرا که در این مذهب حضور امام به عنوان واسطه فیض و حلقه اتصال بین جهان دنیوی و اخروی حفظ می‌شود. UR - https://www.kalamislami.ir/article_113877.html L1 - https://www.kalamislami.ir/article_113877_d7a7dd1a0281bf37fb5dd3c6496e3da6.pdf ER -