@article { author = {ربانی گلپایگانی, علی}, title = {}, journal = {Kalam Islami}, volume = {23}, number = {91}, pages = {41-65}, year = {2014}, publisher = {Ayatollah Sobhani}, issn = {2322-4592}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نقش انسان در شرور طبیعی از نگاه وحی و عقل}, abstract_fa = {حوادث جهان، از این حیث که انسان از آنها بهره‏مند یا متضرر و متألم می‏شود، به دو دسته خیرات و شرور تقسیم می‏شوند. از منظر قرآن کریم و روایات اسلامی، باورها، خلقیات و اختیارهای خوب یا بد انسان، در خیر یا شر بودن حوادث طبیعی و اجتماعی مؤثر است. حوادث ناگوار طبیعی و اجتماعی پی‎آمد عقیده یا اخلاق یا رفتار ناروا و ناشایست انسان‏هاست، و فلسفه آن نسبت به آنان متنبه ساختن و بازگشت آنها به صراط مستقیم هدایت است، اما نسبت به صالحانی که احیانا مرتکب گناهانی شده‏اند پالایش و پیرایش نفوسشان از آلودگی‏های گناهان و پیدا کردن شایستگی لازم برای ورود به مقام قرب ربوبی است، و فلسفه آن نسبت به اولیاء خاص خداوند که از مقام عصمت برخوردارند، رفعت مقامات عالیه انسانی، دفع توهم الوهیت و ربوبیت در مورد آنان و مایه تسکین و آرامش روحی برای پارسایان مبتلا به مصایب و ناملایمات بسیار است. عقل، درباره امکان این آموزه وحیانی کم‏ترین تردیدی ندارد، چنان‎که با الهام گیری از وحی و برپایه برخی از اصول جهان شناختی می‏تواند تأثیر مثبت و منفی انسان در حوادث طبیعی را نیز تبیین کند. نکته درخور توجه این‎که تأثیر انسان در حوادث طبیعی، در طول اسباب و علل طبیعی قرار دارد و با نظام علی و معلولی حاکم بر جهان طبیعت، به هیچ وجه ناسازگار نخواهد بود.}, keywords_fa = {وحی,قرآن کریم,روایات,عقل,شرور طبیعی,فلسفه ناگواری‏ها}, url = {https://www.kalamislami.ir/article_61708.html}, eprint = {} }